پرتودهی به محصولات کشاورزی به معنای استفاده از اشعههای یونیزهکننده مانند اشعه گاما، اشعه ایکس، یا الکترون برای بهبود کیفیت، افزایش ماندگاری، و کاهش آلودگیهای میکروبی یا آفات در محصولات کشاورزی است. این روش به عنوان پرتودهی غذایی (Food Irradiation) هم شناخته میشود و یک فناوری شناختهشده و تأییدشده توسط سازمانهای بینالمللی مانند سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان غذا و کشاورزی (FAO) است.
کاربردهای پرتودهی در محصولات کشاورزی:
✅ افزایش ماندگاری: کاهش فعالیت میکروبها و قارچها، جلوگیری از جوانهزدن (مثلاً در سیبزمینی و پیاز)، و کاهش فساد.
✅ ضدعفونی: از بین بردن آفات، حشرات، و تخمهای آنها بدون نیاز به مواد شیمیایی.
✅ حفظ کیفیت: کاهش نیاز به مواد نگهدارنده شیمیایی و حفظ ویژگیهای ظاهری و طعمی محصول.
✅ افزایش ایمنی: کاهش احتمال آلودگی به عوامل بیماریزا مثل سالمونلا یا اشریشیا کلی در محصولات تازه.
دوزهای متداول پرتودهی:
نوع کاربرددوز پرتودهی (کیلوگری)
جلوگیری از جوانهزدن | 0.05 – 0.15 |
کاهش آفات حشرهای | 0.15 – 1.0 |
کاهش میکروبها | 1.0 – 7.0 |
استریلسازی کامل | بالاتر از 10.0 |
مزایا و معایب پرتودهی محصولات کشاورزی:
✅ مزایا:
- کاهش ضایعات و افزایش ماندگاری
- ایمنسازی بدون استفاده از مواد شیمیایی
- کاهش هزینههای انبارداری و حمل و نقل
- مناسب برای صادرات
❌ معایب و چالشها:
- نیاز به تجهیزات و زیرساختهای خاص
- نگرانیهای عمومی درباره واژه «اشعه» (گرچه پرتودهی به درستی مدیریت میشود و خطری ندارد)
- محدودیت در برخی محصولات حساس به پرتودهی
دیدگاه خود را بنویسید